barikat- concon kulübü

Yaklas hadi sende, iste Jön sahnede. Mikrofon da elimde; simdi sira bende. Afet gibi kizlar yüregimi daglar. Aglar, muslugum kan aglar! Insanlar, eli her yerde karabasanlar! Alo! Yetis, yetis, yetis itfaiye. Ates düstü bana! Ates düstü donuma! Yoluma, koluma, kanima, camima tak eden oyunlar; cirit atan koyunlar; bükülen boyunlar! Soygun var! Atini alan o, Üsküdar’i geçti. Seçti kendine san söhret para! Kaldi bize yara! Koca bir kara! Cepte yok para. Hürra! Sürü mü, biri mi, ölüm mü, cünüp mü, yoksa sülük mü? Çaldigin düdük mü? Salla!

Yargi’dir benim adim; onurumdur tacim. Bilmeyen de bilsin dilim sivridir benim; sözlerimse kursun. Siki durun, ritim tutun, dinleyin beni. Evet evet biz, Türkçe rapin öncüsü, sözcüsü, gözcüsü. Barikat dedik ya! Real bir dünya! Altta ezilenler, üstte dans edenler! Yolumuza çikip bos yere ötenler! Yaylana yaylana: Con Con Kulübü! Sallana sallana: Con Con Kulübü! Hareket! Hareket var hareket! Harekette bereket. Bereket neye gerek? Seyretmek gerek. Tas firin erkek! Yaninda da ürkek! Sek sek! Türkçe Rap’te karsimiza çikan o tek kek önüme de gelsin, gelsin!

Söz dönüp dolasip yine gelir bana; Pakten’den sana, odun gibi kafana. Hadi hadi açilin, sizde açilin bak: geriyor özler, çelik gibi sözler! Hey gidi sizi koca koca kafalar; kaba saba güce tapan insanlar; zamanin gerisinde kalan dinozorlar! Bunun adi ancak ‘gulu gulu dansi’. ‘Binaenaleyh! Onu biz derdik. Verdikse verdik; kime ne?’ Yedim kafayi; oldum kabadayi! Benim derdim var ya, benim bu tek derdim el alemi gerdi! Unumu da serdi! Verdi; ruhunu, bedenini, onurunu verdi! Tek derdi kendine kerizdi! Derdini söyle bulayim çare; derdin ne, derdin, derdin? Derdin ne? Con Con kulübü!

Salla, hadi sende salla; Con Con Kulübü valla! Sallana, yallana, bollama, mollama oldu yeni moda; duvari tirmala!